Ogniska ptasiej grypy przypominają o znaczeniu bioasekuracji.

Ponieważ stada zakażone ptasią grypą nie mogą być wprowadzone do łańcucha dostaw żywności, pojawiające się ogniska ptasiej grypy mogą mieć niszczący wpływ na producentów jaj i drobiu. Na przykład występujące w Stanach Zjednoczonych w latach 2014-2015 ogniska wysoce zjadliwej ptasiej grypy (HPAI) stały się największą klęską wśród drobiu w historii Stanów Zjednoczonych, skutkując unicestwieniem ponad 50 milionów ptaków. Występujące obecnie ogniska europejskie stanowią przestrogę i przypominają, że bezpieczeństwo biologiczne ma kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowia stad i zapobiegania rozprzestrzenianiu się HPAI.

Aby zapewnić bezpieczeństwo w gospodarstwie, należy zrozumieć przyczyny związane z ptasią grypą i sposób jej rozprzestrzeniania się.

Przenosiciel 1 1: Ptaki wędrowne

Wędrowne ptaki wodne są nosicielami wirusa, jednak są odporne na jego skutki. Według WHO obecne ogniska HPAI w Europie są zlokalizowane wzdłuż tras przelotów ptaków wędrownych, a wirus rozprzestrzenia się poprzez dzikie ptaki rozpoczynające wędrówkę na południe na okres zimy.

Zakażenie spowodowane przez dzikie ptactwo może być bezpośrednie, na przykład w przypadku przylotu na teren gospodarstwa lub gniazdowania w nim, lub pośrednie, jeżeli dana osoba przechodzi przez pole, na którym pożywiały się ptaki, a następnie wchodzi na teren gospodarstwa, nie przestrzegając protokołów ochrony biologicznej.

Działania ochronne:

Utrzymywanie gospodarstwa w czystości przy stosowaniu dobrych praktyk utrzymania gospodarstwa w celu zminimalizowania przyciągania dzikich ptaków do gospodarstwa. Obejmuje to kontrolę chwastów i trawy wokół kurników, właściwy system sanitarno-kanalizacyjny oraz bezzwłoczne usuwanie odpadów i paszy.

Aby dzikie ptactwo nie mogło dostać się do kurnika lub przesiadywać na pobliskich budynkach, należy zapewnić, aby drzwi, okna i otwory wentylacyjne były uszczelnione lub aby wokół nich umieszczona była siatka. Zabiegi te spowodują, że przestrzeń ta będzie nieatrakcyjna dla dzikiego ptactwa i zniechęci je do osiedlania się na tych terenach.

W celu uniemożliwienia pośredniego skażenia ze strony ludzi należy wprowadzić w życie protokoły bezpieczeństwa biologicznego, takie jak obowiązkowa zmiana obuwia i odzieży przy wejściu do kurnika. Odkażanie butów przed wejściem do obiektu również skutecznie chroni przed skażeniami zewnętrznymi.

Przenosiciel 2: Skażona woda

Jeżeli dzikie ptaki przenoszące wirus wylądują w zbiorniku wodnym, który następnie wykorzystywany jest jako źródło wody dla stad, wirus może być przeniesiony przez taką wodę. Jeżeli ptactwo wodne wydali wirus do zbiornika wodnego, w niewysokich temperaturach może on przetrwać przez wiele miesięcy.

Działania ochronne:

Sanityzacja, sanityzacja, sanityzacja. Najlepszym sposobem ochrony stada jest zapewnienie odkażonej wody dostarczanej w należycie oczyszczonych liniach wodnych. Następnie, aby upewnić się, że ptaki otrzymują czystą wodę, należy ją zbadać i ocenić, czy zastosowane środki w zakresie czyszczenia i sanityzacji są skuteczne lub czy należy podjąć dalsze działania.

Dodatkowo można wdrożyć środki kontroli, aby zniechęcić dzikie ptactwo do odwiedzania stawów lub źródeł wody w pobliżu miejsca produkcji.

Dobrym sposobem uniknięcia zakażenia stada ptasią grypą lub innymi wirusami jest postępowanie dokładnie zgodnie z protokołami bezpieczeństwa biologicznego. Oprócz działań przedstawionych powyżej istnieją ogólne dobre praktyki, które pomogą zapewnić zdrowie i komfort stada.

Zarządzanie zarówno ryzykiem wewnętrznym, jak i zewnętrznym: Należy powstrzymać przenoszenie patogenów poprzez stosowanie wytycznych i procedur związanych z czyszczeniem, odkażaniem i stosownymi okresami przerw pomiędzy poszczególnymi stadami. Należy zarządzać ryzykiem zewnętrznym i powstrzymywać przedostawanie się patogenów poprzez wdrożenie procedur dla odwiedzających i dla ruchu pojazdów, w tym obowiązkowe mycie pojazdu, zabezpieczenie bram wjazdowych do gospodarstwa i prowadzenie księgi gości.

Regularne przeprowadzanie oceny ryzyka i kontroli w zakresie bezpieczeństwa biologicznego: Bezpieczeństwo biologiczne gospodarstwa jest jedynie tak dobre, jak jego najsłabsze ogniowo. Oprócz regularnych zaplanowanych kontroli gospodarstwa przeprowadzanych przez własny zespół warto skorzystać z usług audytora zewnętrznego w celu zapewnienia, że nie pominięto ani nie przeoczono żadnego ryzyka.

Ptasia grypa jest i pozostanie istotnym zagrożeniem dla przemysłu indyczego, istnieje jednak wiele środków, które możemy zastosować w celu zminimalizowania ryzyka. Aby dowiedzieć się więcej na temat najlepszych praktyk i uzyskać inne wskazówki dotyczące zarządzania indykami, warto odwiedzić stronę internetową Hybrid Turkeys: www.hybridturkeys.com/pl zawierającą materiały źródłowe.