Selekcja genomowa

Czym jest selekcja genomowa?

Genomika zajmuje się sekwencjonowaniem oraz analizą genomu (DNA) danego organizmu. Analizując fenotypy (cechy, które można zobaczyć i zmierzyć, takie jak masa ciała) wraz z danymi genomowymi (DNA poszczególnych osobników), możemy dokonać dokładniejszej selekcji pożądanych cech i osiągnąć szybsze tempo ich doskonalenia. Dzięki genomice można otrzymać więcej informacji niż w przypadku konwencjonalnych technologii hodowli zwierząt, szczególnie jeśli chodzi o cechy mierzone na późniejszym etapie życia lub trudne do zmierzenia. Oparte o swój własny, unikatowy wzór markerów DNA genomowe wartości hodowlane pozwalają przewidzieć z wysokim prawdopodobieństwem, jakie geny są wartościowe z punktu widzenia programu hodowlanego. Informacje oparte na DNA staną się główną siłą napędową procesu dalszego doskonalenia stada hodowlanego dostosowanego do indywidualnych wymagań klientów.

Korzyści genetyczne dla programu hodowlanego

Wierzymy, że przy pomocy genomiki pokonamy napotkane wcześniej wyzwania, a także udoskonalimy nasz tradycyjny program hodowlany. Selekcja genomowa jest dużo skuteczniejsza w przypadku cech o niskim stopniu odziedziczalności, cech związanych z płcią oraz takich, które można zmierzyć dopiero w momencie uboju. Inne potencjalne cechy to na przykład defekty genetyczne, śmiertelność czy cechy związane ze zdrowotnością. Dzięki dokładniejszemu oszacowaniu genetycznego potencjału kandydatów do selekcji można znacznie zwiększyć tempo osiągania korzyści genetycznych.

Hodowla zwierząt może być pełna wyzwań z powodu skomplikowanych i zróżnicowanych potrzeb wewnątrz łańcucha wartości. Wymaga ona długoterminowych, zdecydowanych działań oraz zrozumienia długoterminowych potrzeb klientów, by dokonać właściwej selekcji cech, które (nie) powinny być przekazane w ramach linii genetycznej. Selekcja genomowa pozwala na szybszy i o wiele dokładniejszy wybór cech już od samego początku.

SNP – podstawa selekcji genomowej

Sekwencjonowanie genomu to proces laboratoryjny, który pozwala określić kompletną sekwencję DNA genomu danego organizmu. Podczas sekwencjonowania genomu dokonuje się mapowania całej biblioteki par zasad DNA zwierzęcia. Niewielki ułamek tej liczby można sklasyfikować jako polimorfizmy pojedynczego nukleotydu (SNP). Zjawisko to polega na tym, że w pewnej lokalizacji w obrębie genomu występują różne rodzaje pojedynczych nukleotydów u niektórych osobników tego samego gatunku. W genomie zwierzęcia występują miliony SNP. Są one podstawą selekcji genomowej. Dzięki tej technologii z całego genomu wybiera się dużą liczbę markerów SNP, by służyły jako źródło informacji będącej podstawą szacunków wartości hodowlanej. Hendrix Genetics łączy różnice tych markerów z różnicami wyników referencyjnego panelu zwierząt oraz daje niepowtarzalną możliwość obliczenia genomowej wartości hodowlanej. 

Markery te zapewniają dokładniejszy pomiar wartości genetycznej, ponieważ na większość cech z niewielkim skutkiem wpływa olbrzymia liczba genów. Ponadto te informacje genomowe używane są do oceny powiązań pomiędzy zwierzętami, co pozwala na lepsze wykorzystanie informacji rodzinnych. Wyniki markerów są następnie wykorzystywane do przewidywania genetycznej wartości zwierząt, które nie mają dokładnych fenotypów, ale są badane pod kątem genotypu na obecność markerów SNP. 

Zastosowanie w hodowli poszczególnych gatunków

Celem Hendrix Genetics jest „Doskonalsza hodowla dziś dla lepszego życia jutro”. Ten postęp biotechnologiczny przynosi liczne korzyści związane z wieloma gatunkami zwierząt hodowlanych. Poniższy wykaz chronologiczny pokazuje, w którym momencie zaczęliśmy włączać selekcję genomową dla danego gatunku do jego programu hodowlanego.

Selekcja genomowa to większy stopień dokładności, szybkości, wiedzy, świadomości i zrozumienia zwierzęcego DNA. Ta nowa technologa doskonale pasuje do naszej misji, którą jest dodawanie do łańcucha białek zwierzęcych innowacyjnych, zrównoważonych rozwiązań genetycznych.